مهندسی صنایع، شاخه‌ای از علم مهندسی است که به طراحی، نصب و بهبود سیستم‌های یکپارچه متشکل از افراد، مواد، اطلاعات، تجهیزات و انرژی می‌پردازد. به عبارت دیگر مهندسی صنایع ترکیبی از علوم اقتصاد، روانشناسی (علم مدیریت) و علوم فنی( مکانیک) است که با استفاده از ترکیب این علوم سعی در کمتر کردن استفاده از منابع ( افراد، مواد، اطلاعات، تجهیزات و...) با بیشترین سود را دارد و در حقیقت پلی میان آرزوهای صاحبان کسب و کار و عملی شدن است.
با توجه به انقلاب‌های صنعتی، انقلاب اول، انقلاب تولید مکانیکی بود، در انقلاب دوم در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم میلادی تولید انبوه شکل گرفت و انقلاب سوم با گسترش اتوماسیون و به‌کار گیری سیستم‌های تولید کامپیوتری به وجود آمد و امروزه انقلاب چهارم با معرفی سیستم‌های سایبری-فیزیکی(CPS) آغاز شده است که حاصل آن ارتباط بین محیط‌های فیزیکی و مجازی است. با توجه به این اتفاقات علاوه بر اینکه سازمان‌ها به مشاورانی نیاز دارند که با منابعی کم اقدام به تولید محصولاتی با کیفیت بالا کنند، در آینده‌ای نه چندان دور به متخصصانی نیاز دارند که رابط بین محیط فیزیکی کسب و کار و میحط مجازی و فناوری باشد و این مشاور یا متخصص، مهندسان صنایع هستند.
مهارت‌های کسب شده بعد از تحصیل در دوره کارشناسی مهندسی صنایع به شرح زیر است:
- کسب تفکر سیستمی
- کسب مهارت تصمیم‌گیری
- توانایی طراحی و بهبود فرایندهای کسب و کار
- توانایی برنامه ریزی‌های کلان و کنترل آن‌ها
برخی از عناوین شغلی مهندسی صنایع در بازار کار به قرار زیر است:
- مدیر یا کارشناس کنترل پروژه
- برنامه‌ریز یا کارشناس نگهداری و تعمیرات
- مدیر یا کارشناس تضمین کیفیت و مجری IMS
- مدیر تولید
- مدیر فروش و بازاریابی
- کارشناس انبار
