مفهوم « کایزن » در ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم پایه گذاری شد. ژاپنی ها با دعوت دمینگ و جوران با اصول مدیریت و کیفیت آشنا شدند . دعوت دمینگ و جوران باعث ژآپنی ها گامی بلند به سوی موفقیت بردارند . بعد از این دعوت ها سیر صعودی ژاپنی ها به سمت بهبود کیفیت ادامه داشت تا اینکه ماکسای ایمای در سال 1986 میلادی روش مدیریتی کایزن را که از چرخه دمینگ الهام گرفته بود بیان کرد .
مفهوم « کایزن » در ژاپن بعد از جنگ جهانی دوم پایه گذاری شد. ژاپنی ها با دعوت دمینگ و جوران با اصول مدیریت و کیفیت آشنا شدند . دعوت دمینگ و جوران باعث ژآپنی ها گامی بلند به سوی موفقیت بردارند . بعد از این دعوت ها سیر صعودی ژاپنی ها به سمت بهبود کیفیت ادامه داشت تا اینکه ماکسای ایمای در سال 1986 میلادی روش مدیریتی کایزن را که از چرخه دمینگ الهام گرفته بود بیان کرد .
« کایزن » در فرهنگ ژاپنی به معنای «بهبود مستمر» است .این شیوه مدیریتی با استفاده از استانداردهای موجود مانند 5s ، نظام پیشنهادات ، تولید به هنگام و ... در صدد بهبود شزایط کارخانه بر می آید .
استراتژی کایزن بر این اصل استوار است که هیچ روز کاری نباید بدون بهبود به پایان برسد .
در این شیوه هر فرد از کارکنان می توانند به راحتی پیشنهادات خود را برای بهبود وضعیت کار به مقام مافوق خود گزارش دهد .این پیشنهادات می تواند بهبود بسیار جزئی و کوچکی ایجاد کند اما اگر همین بهبود های کوچک به صورت مستمر و هر روزه اتفاق بیفتد منجر به یک تغییر و بهبود بزرگ در دراز مدت می شود . در سیستمی که از کایزن استفاده می شود کارکنان باید بدانند که پیشنهاداتشان سریعا بررسی می شود و در دفتر مدیریت بایگانی و خاک نمی خورد .
در یکی از شرکت های «تویوتا» در آمریکا در سال 1999 میلادی ، 7000 کارگر ژاپنی 75000 پیشنهاد ارائه کردند که 99 درصد آنها اجرایی شدند هرچند این پیشنهادات باعث بهبود های کوچک می شد اما در پایان سال 1999 با 75000 پیشنهاد کوچک تغییر بسیار بزرگی ایجاد شد . بهبود ها کوچک هستند اما مستمر و ثمر بخش !
هر کدام از کارکنان شرکت های ژاپنی «تویوتا» و «کانن» در هر سال به طور متوسط 60 الی 70 پیشنهاد جهت بهبود کارشان می دهند و اجرا می کنند .تفکر کایزن بر این موضوع اشاره می کند که «وسیله» ، «وظایف» و «هرچیزی» را بهترش کن ، کارایش را بالا ببر و بهبودش ببخش حتی اگر خراب نشده باشد .این تفکر دقیقا نقطه مقابل تفکر اروپاییان در سال های بسیار دور بوده که می گفتند قبل از این که چیزی خراب بشود آن را تعمیر نکن .
اما بهبود مستمر در جهان اسلام از حدود 1400 سال پیش وجود داشته است ، افسوس که به آن اهمیت چشمگیری نمی دهیم . به گفته حضرت محمد (ص) « هر مسلمانی که دو روزش برابر باشد مغبون(ضرر کرده) است » .
